• świątecznie

    Siedem życzeń

    Tak cichutko i nieodwracalnie zbliża się koniec roku i już za dwa dni będzie 2020. Tak sobie myślę i pokładam wiarę, oby:• podsumowanie starego roku było dobre;• wszystkie życzenia zaczęły się spełniać;• dla tych, co chcą, spadł śnieg;• styczeń nie był taki długi, jak zawsze;• wakacje dłużyły się cudownie;• czas nie uciekał, przecież my wcale nie chcemy go gonić…• siódme „oby” zostawiam na najskrytsze marzenia. Kochani! Wszystkiego, co najpiękniejsze, cieszcie się jeszcze chwilę starym rokiem, a nadchodzący sylwester niech będzie jego czułym pożegnaniem. Nie podsumowujcie nic, jeśli nie lubicie się rozliczać i zastanawiać nad rozlanym mlekiem. Nie rozpisujcie już wielkich planów, niech przyniesie je nowy rok i na spokojnie ubierzecie…

  • świątecznie

    Pięknych Świąt!

    No i dobrnęliśmy – już jutro wigilia! W ferworze całego grudnia – tego wszystkiego, co przyniósł i tego, o czym zapomniał – nadeszła pora życzeń świątecznych. Pomiędzy pieczeniem ciasta i robieniem sałatki na wigilie szkolne; w czasie biegu między pracą a „przedświątecznym zaliczaniem” sklepów, w chwilach zatrzymania na kawę w domowym zaciszu, tkam życzenia dla nas… mistrzów łączenia obowiązków domowych z zawodowymi optymistów, którym wszystko się udaje, a jeśli nawet nie to i tak uśmiechają się, idąc dalej; lektorów wieczornych czytanek; śpiewaków wymyślanych do poduszki melodii; podążających w dawno w wyznaczonym celu oraz tych stojących na rozstaju dróg; ciągle wesołych, ale i tych znudzonych światem; i tym wszystkim, którzy chcą…

  • nastrojowo

    Jeszcze jest listopad…

      Wprost nie mogę uwierzyć, jak niepostrzeżenie wkradają się świąteczne dekoracje w rytmie zimowych piosenek. Już nie mówiąc o tym, że w sklepach za chwilę zdejmą kolekcję zimową, a my dopiero co zapięliśmy jesienne płaszcze…Dzieci coraz częściej wspominają o Św. Mikołaju, a ich zachcianki to biały puch na powitanie grudnia. I już pilnują, aby nie przegapić napisania listu do Świętego, aby pod choinką znalazło się chociaż część najskrytszych marzeń. Niektórzy z Was robią już pierniczki, aby zdążyć przed Wigilią, inni buszują po galeriach, a jeszcze inni rozmyślają o błękitnym niebie i ciepłej plaży…Tymczasem spokojnie – do świąt jeszcze prawie miesiąc, listopad się toczy, a my nie jesteśmy kolekcją zimową, która…

  • nastrojowo

    Listopad dopiero co się zaczął…

    Po przeczytaniu dobrej książki zawsze jest mi żal, że to już koniec. Kiedy strony przeczytane przeważają te, które zostały mi do przeczytania, smakuję każde zdanie i przeciągam niczym jedzenie idealnego kęsa swego ulubionego dania… Bo czytanie jest jak jedzenie – może być zarówno niesmaczne, jak pyszne tak bardzo, że nie chcemy, aby się skończyło. Po przeczytaniu dobrej książki pozostaje pustka, którą pragnie się zapełnić kolejnym smacznym daniem… Nie zapominajcie o starych książkach, po które warto sięgać. Na przykład Emily Bronte ze smacznymi „Wichrowymi wzgórzami”. Ja właśnie „połknęłam” tę książkę i to był mój idealny kęs na rozpoczynający się listopad. A czy Wy macie swoje ulubione smaki, szczególnie jesienią? Dobrego listopada!

  • nastrojowo

    Do zimy jeszcze daleko

    Sezon jesień-zima w pełni. Tak tak – zima, bo gdzie nie spojrzeć na zdjęciach, obok złotych liści przy pięknych kubkach z aromatyczną kawą, coraz więcej zimowych światełek we wnętrzach… Tyle białych inspiracji dajecie, nawet u mnie wkradły się śnieżynki i cichutko czekają na pierwszy śnieg. A przecież jesień to – oprócz kasztanów i kolorowych liści – jabłka, wrzos i niekończące się spacery. Ale hola hola, my jeszcze chcemy cieszyć się jesiennym słońcem lub deszczem, w niezimowym płaszczu i niezbyt grubych skarpetach…Niech kolejne dnie będą jeszcze łaskawe:– jasne, a może nawet słoneczne;– niezbyt zimne, ewentualnie do otulenia miękkim swetrem;– niespieszne do tej zimy i choinki, w końcu czekanie jest takie przyjemne……

  • książkowo

    Kto chciałby się porozumieć… zapraszam do lektury

    W świecie internetowym, pełnym komputerów i telefonów to, jak się zrozumieć i porozumieć zaczyna być coraz trudniejsze. I oby nie stało się sztuką dla nielicznych…Korzystając z różnych social mediów nie pomyślelibyśmy, że z komunikacją mamy problem. A, że mamy problem nie musimy się przyznawać – po prostu sięgnijmy po dobrą lekturę. Na chwilę jednak trzeba odłożyć telefon…„Ewka, co Cię ugryzło?” to książka niesamowitej Ewy Tyralik – Kulpy, która w prosty i jednocześnie doskonały sposób odkrywa dla nas, jak się komunikować, aby się zrozumieć i przede wszystkim porozumieć. Ewa pisze, że „…wyrażanie emocji ściśle wiąże się z poczuciem bezpieczeństwa. Im go mniej, tym bardziej chcemy się od naszych uczuć odciąć. To…

  • nastrojowo

    (Po)lubię jesień

    Lubię jesień.Coraz więcej ludzi lubi tę porę roku – ale właściwie za co można ją lubić?Zimno, szaro, mokro… A ja zachwycam się pochmurnym niebem, które we wrześniu dyskretnie zwiastuje nadchodzące chłody; silnym wiatrem, który już zmusza do otulenia się miękkim swetrem; ciepłą szarlotką, pierwszą jesienną gorącą czekoladą… Przepisy od dawna na blogu – tylko brać!Oczywiście mogę ponarzekać sobie i nie widzieć tych wszystkich kolorów, ale gdy je zauważam – jesień naprawdę pięknieje od barw. Kochani, sprawdźcie to.Nic samo się nie dzieje, zatem zróbmy sobie przytulnie, ciepło i jasno. Dopiero wtedy będziemy gotowi powitać jesień piękną i złotą. Kto jeszcze nie rozstawił wrzosów i świec może to zrobić w każdej chwili.…

  • motywująco

    Leżenie pod kocem też się liczy!

      Ostatnio na nowo muszę sobie przypominać, że nie mniejszym obowiązkiem od pracy jest rysowanie, leniuchowanie i patrzenie w chmury 🙆‍♀️No bo, gdy już nadejdzie jesień, trzeba wiedzieć, jak wskoczyć pod kocyk, którą książkę przeczytać i jaka herbata wtedy będzie smakować najlepiej!Po takich weekendowych ćwiczeniach jestem gotowa na poniedziałek, a Wy? 😘 Leżenie pod kocem tez się liczy!

  • nastrojowo

    Trochę już o jesieni…

    Myślałam właśnie o październiku, a tu jeszcze wrzesień mignął z kalendarza. Czas po zakończeniu wakacji wciąż mi się wymyka, zaskakując po poniedziałku nagle piątkiem. Pozazdrościłam mu swobody i odłożyłam na dalszy plan tzw. pilności i sprawy bieżące, wynikającego z ustalonego harmonogramu. W zamian wzięłam sobie czas na patrzenie w niebo popijając zieloną herbatę na balkonie; na podlanie roślin i wytarcie zadomowionego kurzu z książek; na rozmyślanie o niczym dokładnie w momencie, kiedy normalnie uwijałabym się pracując. Zadowolona z siebie, że znowu udało się rozsadzić hygge w moim domu, zapaliłam świece i przybiłam sobie piątkę. Oczywiście, macie rację, łatwo nie było i nigdy nie jest „ot tak” sobie zwolnić tempo. Sumienie…